Κατηγορία: Κείμενα

Γράμμα μίας μαμάς στην κόρη της Γλυκό μου κορίτσι, όταν θα δεις ότι γερνάω, σου ζητάω να είσαι σε παρακαλώ υπομονετική, αλλά πιο πολύ από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω. Αν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χίλιες φορές, μη διακόπτεις για να πεις: «Είπες πάλι το ίδιο...

Για το παρακάτω υπέροχο ποίημα, για πολλά χρόνια κυκλοφορούσε η λανθασμένη πληροφορία ότι γράφτηκε από το χέρι του Pablo Neruda. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ανήκει στη Βραζιλιάνα συγγραφέα Martha Medeiros και έχει τον τίτλο “Muere lentamente” («Αργοπεθαίνει») . Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες...

Ένα εξαίσιο κείμενο του Mario Raul de Morais Andrade Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες,...

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, στη μέση ενός χωματόδρομου, τότε πού υπήρχανε ακόμα χωματόδρομοι, ζούσε μια πέτρα. Μάνα, πατέρα δεν γνώρισε κι ούτε ήξερε πότε γεννήθηκε. Οι πέτρες, όπως ξέρετε, ζούνε τόσα πολλά χρόνια, που ξεχνούν την ηλικία τους. Πολλές απ’ αυτές μάλιστα είναι τόσο αρχαίες όσο κι η...

1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και μένα στον κήπο. Η μάνα μας έβγαινε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν!». Κι εκείνος της απαντούσε: «Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!» — Harmon Killebrew 2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα: Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον...

Ένα ωραίο κείμενο που μου άρεσε και το αναδημοσιεύω: Θα έρθουν κάποιοι φίλοι σήμερα το βράδυ στο σπίτι κι είδα ξαφνικά πως το ψωμί δε φτάνει. Γιατί υπάρχει μπακαλιάρος και σκορδαλιά και κρασί και τραβάει πολύ ψωμί. Ξεκίνησα για το φούρνο της γειτονιάς και βρήκα ψωμί, βρήκα και κάτι ωραίους...

“Ερώμαι“ του Φώτη Μότση Αγάπη είναι να κρατάς φυλαχτό στον κόρφο σου κάθε τι που σ’ έχει πληγώσει, και την πληγή που σου ’κανε να τηνε κανακεύεις με περίσσια προσοχή, -όχι για να την επουλώσεις, μα για ν’ αφήνεις πάντα ένα καντηλάκι, μια φλογίτσα να τρεμοπαίζει στην ενδεχόμενη νηνεμία της...

Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε:– Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:– Όντως γράφω για σένα, Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από...

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του: -“Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;” -“Γιατί χάνουν την ηρεμία τους”, απάντησε ο ένας. -“Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;” ξαναρωτά ο σοφός. -“Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος” είπε ένας...